OCHRONA LASU
Kontrola stanu środowiska leśnego i wiedza o procesach zachodzących w przyrodnie pozwalają leśnikom na wczesną diagnozę zagrożeń, mogących wpłynąć negatywnie na stan lasu. Każdego roku podejmujemy działania mające na celu zachowanie trwałości lasu i zwiększenie jego naturalnej odporności na czynniki szkodotwórcze.
Główne zagrożenia możemy podzielić się na trzy grupy:
biotyczne (np. szkodliwe owady, grzyby patogeniczne,ssaki roślinożerne);
abiotyczne – ekstremalne zjawiska atmosferyczne (np. silne wiatry, śnieg, lewne deszcze, wysokie i niskie temperatury);
antropogeniczne – wywołane przez człowieka (np. pożary, anieczyszczenia przemysłowe, zaśmiecanie lasu).

Owady
Las jest miejscem życia wielu gatunków owadów. W specyficznych warunkach niektóre z nich stanowią zagrożenie dla lasu.
Dzielimy je wtedy na:

• szkodniki pierwotne, które atakują zdrowe drzewa (np. foliofagi, czyli owady liściożerne),
• szkodniki wtórne – atakujące i zasiedlające drzewa, które zostały osłabione wskutek działania innych czynników (suszy czy zanieczyszczeń przemysłowych).

Nadleśnictwo Międzyrzecz przez cały rok prowadzi ciągły monitoring liczebności owadów, poprzez prace prognostyczne, które obejmują:

• kontrolę występowania kornika drukarza, ostrozębnego
• kontrolę liczebności brudnicy mniszki, której gąsienice potrafią w bardzo krótkim czasie spowodować zamieranie drzew
• jesienne poszukiwania w ściole szkodników pierwotnych sosny: strzygonii choinówki, poprocha cetyniaka, barczatki sosnówki i inn.

Prace prognostyczne polegają na prowadzeniu obserwacji, poszukiwań w ściole oraz wykładaniu pułapek feromonowych.

OCHRONA PRZECIWPOŻAROWA
Ogień stanowi jedno z głównych zagrożeń dla lasu. Nadleśnictwo Międzyrzecz posiada sprawy  i skuteczny system monitorowania terenów leśnych, dzięki któremu możliwe jest szybkie wykrywanie pożarów, alarmowanie odpowiednich służb ratowniczych i prowadzenie akcji gaśniczej.

Zdecydowana większość pożarów jest wynikiem działalności człowieka. W pożarach lasu giną zwierzęta, pożyteczne owady, zniszczeniu ulega roślinność będąca naturalnym filtrem oczyszczającym powietrze.
W okresie akcji bezpośredniej czyli od marca do października, kiedy powstają największe i najgroźniejsze pożary, działa system monitorowania zagrożenia pożarowego lasu. W skład tego systemu wchodzą punkty meteorologiczne, w których dokonuje się pomiarów meteorologicznych oraz wilgotności ściółki leśnej umożliwiających określenie jednego z czterech stopni zagrożenia pożarowego lasu.
Nadleśnictwo utrzymuje meteorologiczny punkt pomiarowy, wyposażony w odpowiednią aparaturę do pomiaru wilgotności ściółki sosnowej i powietrza, dzięki której określa się aktualny stopień zagrożenia pożarowego lasu. Punkt znajduję się przy leśniczówce Leśnictwa Rokitno.